Ιδιόφωνα
ονομάζονται τα μουσικά όργανα, η ηχοπαραγωγή των οποίων οφείλεται στην δόνηση
του σώματός τους αυτού καθαυτού. Τα ιδιόφωνα είναι κατασκευασμένα συνήθως από
ξύλο, μέταλλο ή πέτρα, ενώ κατά κύριο λόγο δεν διαθέτουν χορδές ή μεμβράνες.
Τρόπος παραγωγής του
ήχου:
Τα ιδιόφωνα χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με τον τρόπο που προκαλείται η
παλμική κίνηση του ηχογόνου σώματος (όπως η κρούση, τριβή, ξύσιμο, νύξη,
δόνηση, κλπ.)
Τη μεγαλύτερη κατηγορία ιδιόφωνων αποτελούν τα κρουστά, που υποδιαιρούνται
και αυτά σε επί μέρους ομάδες ανάλογα με το σχήμα τους, το υλικό κατασκευής
τους, κλπ.
Προέλευση:
Μπορεί κανείς να υποθέσει πως τα ιδιόφωνα είναι τα παλαιότερα όργανα στην
ιστορία της ανθρωπότητας: η κρούση των χεριών μεταξύ τους ή πάνω στο σώμα,
το δυνατό "κτύπημα" των ποδιών στη γη, το τρίψιμο ή κρούση λίθων
ή ξύλων μεταξύ τους με σκοπό να κρατηθεί ή να τονιστεί ο ρυθμός αποτελούν
ίσως τον αρχαιότερο και τον πιο αυθόρμητο τρόπο οργανικής μουσικής.
Πρωτόγονα ιδιόφωνα από φυσικά υλικά σε μεγάλο αριθμό και ποικιλία
χρησιμοποιούνται εδώ και χιλιάδες χρόνια από λαούς όλων των ηπείρων σε
ιεροτελεστίες, χορούς, κυνήγια, πολέμους και άλλες δραστηριότητες.
Διάφορα είδη ιδιόφωνων ήταν διαδεδομένα στους μεγάλους πολιτισμούς της
Ανατολικής Μεσογείου, Μικράς Ασίας και Άπω Ανατολής. Στην Αρχαία Ελλάδα
εμφανίζονται με τις ονομασίες σείστρο, κρόταλα, κρέμβαλα, κύμβαλα, κλπ.
και τα περισσότερα είχαν ασιατική προέλευση. Τα χρησιμοποιούσαν κυρίως σε
οργιαστικές λατρείες και τελετές, ιδιαίτερα προς τιμήν της Κύβελης και του
Διονύσου και όχι για καθαρά μουσικούς σκοπούς.
Ιδιαίτερα δημοφιλή στην Άπω Ανατολή από τα πολύ παλιά χρόνια, τα γκονγκ, οι
καμπάνες, τα μεταλλόφωνα και ξυλόφωνα χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα μόνα
τους ή σε συνδυασμό. Παράδειγμα αποτελούν οι περίφημες ορχήστρες
"γκαμελάν" της Ινδονησίας, που περιλαμβάνουν κυρίως
μπρούτζινα και ξύλινα "κουρδισμένα" ιδιόφωνα.
Πηγές
http://kwo.gr/index.php/el/musgr/musorg/20-percussioninstruments/idiophones
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου